Wyrównanie.

Ustawienie to prawidłowe dopasowanie dwóch sił, albo siły pchającej, albo siły ciągnącej. Fizjologia mięśnia mówi, że jednostka ścięgnista mięśnia może się tylko kurczyć lub skracać i to działanie jest klasyfikowane jako siła ciągnąca. Jedynym sposobem na wydłużenie mięśnia jest aktywne skrócenie mięśnia antagonistycznego lub działanie siły zewnętrznej. Mięśnie ciągną za kości, które z kolei działają jak seria dźwigni, które mogą przyciągać obiekty do nas, lub poprzez kombinację pociągnięć, które tworzą siłę pchającą do przemieszczania obiektów, tak jak w wyciskaniu na ławce. Kiedy wyrównanie jest wykorzystywane do osiągnięcia celów, należy podkreślić, że integralność układu mięśniowo-szkieletowego nie powinna być naruszana dla osiągnięcia celów.

Stawy mają swoje przeznaczenie w układzie mięśniowo-szkieletowym i istnieje ryzyko kontuzji, jeśli podczas treningu stawiamy stawy w niepewnych pozycjach. Opcje ustawiania są zwykle ograniczone do małych korekt w celu ukierunkowania jednego mięśnia na inny lub próby zmiany wzorca rekrutacji.

Pozycjonowanie.

Podczas treningu oporowego powinieneś być świadomy swojego ułożenia ciała od podłoża. Szczególnie dwóch części ciała, a mianowicie miednicy i kręgosłupa. Kręgosłup jest głównym elementem szkieletu wraz z miednicą i klatką żebrową i stanowi główną strukturę nośną ciała oraz odgrywa ważną rolę dla mobilności poprzez różne płaszczyzny ruchu. Pozycjonowanie ciała odgrywa również ważną rolę w technice. Dokładne pozycjonowanie i wzorce ruchowe kręgosłupa, które są wzmacniane podczas programu treningu oporowego, określą, w jakich pozycjach i ruchach będzie on wykonywany najlepiej podczas aktywności sportowej i życiowej.

Stabilizacja.

Stabilizację dowolnego stawu można zdefiniować jako wewnętrzną zdolność do kontrolowania wszystkich pożądanych ruchów lub braku ruchów ciała. Stabilizacja dowolnego stawu może być klasyfikowana jako zapotrzebowanie statyczne lub dynamiczne. Wszystkie ćwiczenia wymagają kombinacji obu tych elementów, a także mają pewien poziom zapotrzebowania na równowagę. Bez stabilizacji, pozycjonowanie, wyrównanie i ruch byłyby zagrożone, a stabilizacja wymaga zintegrowanej funkcji wszystkich trzech systemów zaangażowanych w ruch. Pasywny układ kostny opiera się na aktywnym układzie mięśniowym w celu utrzymania pozycji stawu. Układ aktywny z kolei jest zależny od jego relacji z układem sterowania.