Podsumowanie Przeznaczenia
1. Boskie Przeznaczenie, które można nazwać Boską determinacją i aranżacją, dominuje we wszechświecie, nie wykluczając jednocześnie posiadania przez człowieka wolnej woli.
2. Ponieważ Bóg jest poza wszelkim czasem i przestrzenią i wszystko jest zawarte w Jego Wiedzy, obejmuje On czas z jego przeszłymi, obecnymi i przyszłymi podziałami w jednym, niepodzielnym punkcie. Ten subtelny punkt może być ułatwiony do zrozumienia również poprzez następujące porównanie, oprócz tego, które zostało wymienione powyżej w argumencie d:
Kiedy jesteś w pokoju, twój widok jest ograniczony do tego pokoju. Ale jeśli spojrzysz z wystarczająco dużej wysokości, możesz zobaczyć całe miasto, w którym mieszkasz. W miarę jak będziesz się wznosił coraz wyżej, zakres twojego widzenia będzie się stopniowo poszerzał. Świat widziany z księżyca jest tak mały jak niebieski marmur. Tak samo jest z czasem, jak i z przestrzenią. W jakiś taki sposób Bóg jako jeden, niepodzielny punkt, w który zjednoczona jest przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, obejmuje cały czas i przestrzeń.
3. Ponieważ cały czas i przestrzeń są zawarte w Wiedzy Boga jako pojedynczego punktu, Bóg (pre-) zapisał wszystko, co ma mieć miejsce aż do Dnia Sądu. Kopiuje ten zapis zarówno jako całość w różnych „księgach”, jak i indywidualnie dla każdej osoby.
4. Nie robimy czegoś dlatego, że Bóg (pre-) nagrał, że powinniśmy to zrobić, ale ponieważ Bóg wiedział wcześniej, że to zrobimy, On (pre-) nagrał to.
5. Nie ma dwóch różnych przeznaczeń, jednego dla przyczyny, a drugiego dla skutku. Raczej Przeznaczenie jest jedno i odnosi się jednocześnie do przyczyny i skutku. Wolna wola człowieka jako przyczyna czynów człowieka, jest zawarta w Przeznaczeniu.
6. Bóg kieruje nas do dobrych rzeczy i czynów, pozwala i radzi nam używać naszej siły woli do dobrych czynów, w zamian za co obiecuje nam wieczne szczęście w Raju.
7. Człowiek posiada wolną wolę, która prawie w ogóle nie przyczynia się do jego dobrych czynów, choć może powodować grzechy śmiertelne i zniszczenia wszędzie tam, gdzie działa. Dlatego człowiek powinien wykorzystać swoją wolną wolę dla własnego dobra, modląc się nieustannie do Boga, aby mógł cieszyć się błogosławieństwami Raju, owocem łańcucha dobrych uczynków, i osiągnąć wieczne szczęście. Ponadto człowiek powinien zawsze szukać przebaczenia Boga za swoje grzechy, aby powstrzymać się od złych uczynków i być zbawionym od mąk piekielnych, owocu przeklętego łańcucha złych uczynków. Modlitwa i pokładanie ufności w Bogu bardzo wzmacniają skłonność do dobra, a skrucha i szukanie Bożego przebaczenia przecinają skłonność do zła i łamią jego występki.